In 1980 is het CDA, mede door secularisering, ontstaan uit een fusie van ARP/CHU/KVP, een partij bestaande uit christenen. Tegenwoordig wordt het CDA vanuit het partijbestuur als een volkspartij omschreven. Geen partij meer met alleen christenen, maar een partij die open staat voor iedereen. Dit brengt veranderingen met zich mee: in een volkspartij moet geschipperd worden, wat de één ten goede komt, zal de ander wellicht schaden. Een aantal christelijke kiezers en leden hebben de partij hierom al verlaten. 

Back to the 80s

De wereld verandert snel. Immigratie, vluchtelingen, secularisatie en de komst van moslims die onze cultuur verandert. Robotisering en flexibilisering van de arbeidsmarkt maakt veel werknemers onzeker. Het zijn zomaar wat thema’s waar de politiek antwoorden moet geven op vragen als ‘behoud ik mijn baan’ en ‘behoud Nederland haar cultuur?’ De vraag is vanuit welke houding het CDA deze antwoorden het beste kan formuleren. Ik denk dat het beter is om als CDA niet te focussen op ‘verbinding’ met andere groepen, met name moslims maar weer terug te gaan naar haar beginselen uit de jaren 80.

Immigratie

Via “verbinden/ begrip tonen”, met name richting moslims verwacht men de zorgen die leven op het gebied van vluchtelingen/immigranten het hoofd te bieden. Ik vind dat hiermee de kiezer die het CDA verlaten heeft vanwege de zorg om met name immigratie tekort wordt gedaan. Heroriënteren van de partij is, in mijn beleving, voor het CDA vanwege bovengenoemde cultuurverandering door met name islamitische immigratie, opnieuw aan de orde. Ik heb me in 2012 aangemeld als CDA-lid in een periode dat het niet goed ging met het CDA. Voor mij was de “C” van christen- democratie daarvoor de aanleiding: bescherming van christenen, behoud van het christendom zie en zag ik als belangrijk ideaal voor het CDA. Nu met het duidelijker uitdragen van de partij als volkspartij, is wellicht ook voor mij een moment van heroriëntatie aangebroken.

Gedraag je als een Christelijke partij

Mijn ervaring vanuit de lokale politiek is dat kiezers het CDA nog steeds als een christelijke partij zien en teleurgesteld zijn als er een (onchristelijk) besluit wordt genomen of er geen duidelijkheid is over een christelijk item. Zondagsrust bijv. wordt gezien als een item wat echt hoort bij het CDA, dat hoort in het lokale verkiezingsprogramma te staan…daar mag geen twijfel over bestaan. Ik denk dat dit ook voor de landelijke CDA geldt. Je kunt als partij veranderen naar een volkspartij.

Voor veel Nederlanders is het CDA nog steeds de christelijke partij uit de jaren 80. Mijn ideaal voor het CDA is hierop verder te bouwen: blijf de Christelijke partij met aandacht voor de positie van christenen en koester het christendom. Overweeg wellicht een fusie met de ChristenUnie en bouw de partij dan verder uit met mensen/groepen die matchen met het christendom. Koester de zondagsrust (geen 24 uurs-economie), familie en gezin, goede ouderen- en jongerenzorg, goed (mbo) onderwijs, goed ondernemersklimaat, tradities, versterk defensie en steun Israël, Gods volk. Zomaar wat persoonlijke idealen…

Ik wens het bestuur veel wijsheid toe bij het verder vormgeven van de partij.

Renée van Velzen-Stigter uit Krimpen aan den IJssel is actief CDA-lid